"Als iedereen op een geweldloze manier
met elkaar zou communiceren, zou er in de hele wereld geen oorlog meer zijn”.
Dit zijn de woorden van Jan van Koert, die in Nederland trainer Geweldloze
Communicatie is. Jan van Koert spreekt in zijn boek “Wat je vindt mag je
houden” liever over Verbindende Communicatie. Want: “hoezo geweldloos?”Zit er
dan geweld in onze communicatie? Ja, en niet alleen af en toe fysiek geweld,
maar meestal gebeurt fysieke actie op een niet-fysiek stuk wat daaraan vooraf
gegaan is, als iets niet loopt zoals gewenst is.
Verbindende communicatie omdat dit een
relatie legt met hoe ik me voel, hoe jij je voelt, wat ik nodig heb en wat de
ander nodig heeft, en de bereidheid van de ander mij te geven wat ik nodig heb.
Door wederzijdse gevoelens en behoeften naast elkaar te zien kan er verbinding
ontstaan. Alleen, hoe drukken we ons daarin uit?
De grondlegger van Geweldloze
Communicatie is Marshall Rosenberg. Rosenberg omschreef geweldloze communicatie
als “Ontdekken wat er in mijzelf en in de
ander leeft, bepalen wat ik kan doen om het leven mooier te maken en beseffen
dat geven het mooiste is in dit leven”
In de kern betekent het eigenlijk niets
nieuws, het is bedoeld ons bewust te maken van datgene wat we al weten: hoe we
als mensen met elkaar om moeten gaan. Hij zegt meer dan eens : “ik wil weten
wat er in jou leeft” en dat betekent zoveel als “Hoe voel jij je, waar heb jij
nu behoefte aan, zeg het mij en ik kan kijken wat er nodig is om dat voor jou
in te vullen”.
Om Geweldloze communicatie toe te passen
is het geen vereiste dat de ander dit ook doet. Als we het principe consequent
blijven toepassen, zal de ander vanzelf in het proces meegaan.
Naarmate we op die weg vorderen, kunnen
we dat wat we op de ander projecteren terugnemen, en gaan we
dat zien wat werkelijk in de ander leeft. Dan ontwikkelen we “empathie”. We
reageren dan niet meer vanuit onze egocentrische waarnemingen, maar maken we de
keuze om eerst te luisteren naar de ander en vervolgens de ander werkelijk te
ontmoeten.
(bronnen: Marshall Rosenberg: Geweldloze Communicatie, Jan van Koert: Verbindende Communicatie).
